PAASHAAS

Al vele jaren gaan de kinderen uit onze buurt op paaszaterdag traditiegetrouw gezamenlijk paaseieren zoeken op een bepaalde plaats in het bos achter de Zuidelijke Hoefseweg tussen Sint Hubert en Wanroij.  Eerst stopt de paashaas samen met iemand van het bestuur de eieren weg, waarna Pierre van Diepenbeek elk jaar de kinderen met de huifkar vanuit de Voortsestraat naar dat bos brengt. De paashaas heeft zich intussen verborgen en zit te loeren in een donker stuk bos. Als de kinderen dan beginnen te roepen: “Paashaas! Paashaas, waar ben je??”, springt de gemaskerde paashaas plotseling tevoorschijn en gaan de kinderen (en ouders) enthousiast eieren zoeken, aangevuurd door de rondspringende paashaas. Als het al te moeilijk wordt, helpt de paashaas een handje: wat krabben in de grond, springen rondom een eitje, enz.  Twee gekookte eieren vormen de hoofdprijzen. Die zijn zo moeilijk weggestopt, dat zelfs de paashaas ze soms niet meer precies weet te liggen. Maar de kinderen hebben die eieren nog altijd gevonden!

Als (ongeveer) alle eieren (en paashaasjes) verzameld zijn, verdeelt de paashaas ze onder de kinderen. De hoofdprijswinnaars krijgen natuurlijk iets extra’s. Na afloop brengt Pierre de kinderen met de huifkar weer naar de Voortsestraat. De paashaas rijdt dan met de kinderen mee terug, want om een of andere reden moet hij elk jaar daarna in die straat zijn. De kinderen weten (zogenaamd!) niet wie de paashaas is. Voor één keer wil hij zijn naam noemen:  Jan Derks